Kerosene 454 to jedna z najważniejszych amerykańskich formacji emocore'orowych lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku. Wymieniana jednym tchem obok takich załóg jak Rites of Spring, Lifetime czy Embrace.
Zespół uprawiał swoisty "soniczny terroryzm", polegający na wplataniu w utwory o niemal popowej proweniencji, jazgotliwych partii gitar i zestawianiu łagodnego śpiewu z typowym dla stylistyki screamo "krzyczanym" wokalem.
 |
| Zespół w akcji - zdj. z oficjalnego profilu grupy na Myspace |
piguła
kto zacz: Kerosene 454
lata działalności: 1992-1998
kraj: USA (Waszyngton)
skład:
Erik Denno - gitara, wokal
Jim Wall - gitara, wokal
John Wall - gitara basowa
Darren Zentek - perkusja
Eric Rogan - perkusja (1993)
Bobby Tamkin - perkusja (1994)
szufladka: emo, hardcore, post-hardcore, punk-rock,
Grupa powstała w roku 1992 w Waszyngtonie. Jej trzon stanowili: gitarzysta i wokalista Jim Wall, jego brat John - pełniący funkcję basisty oraz Erik Denno - śpiewający i grający na gitarze. Początkowo kapela nie miała stałego perkusisty. Na debiutanckiej EP-ce Kerosene 454 zatytułowanej Two For Flinching (i wydanej w 1993 roku nakładem Art Monk Construction) bębnił Eric Rogan. Na kolejnym wydawnictwie formacji, siedmiocalówce Intro / Down In Three ('94), rolę tę pełnił Bobby Tamkin.
Rotacje w składzie zakończyły się dopiero wtedy gdy pojawił się w nim Darren Zentek. Stało się to na krótko przed sesją nagraniową do pierwszego longplaya zespołu - Situation At Hand, w 1994 r.
Na rynku krążek ukazał się rok później. Wydała go oficyna Art Monk Construction. Album zawierał 9 utworów utrzymanych w orginalnym "post-Dischordowym" brzmieniu czerpiącym zarówno z tradycji HC/Punka jak i stylu emo.
Płyta wyróżniała się na tle ówczesnych dokonań waszyngtońskiej sceny niezależnej tak pod względem produkcyjnym (chłopaków wspomagał na tym polu niejaki J. Robbins), jak i wykonawczym (karkołomne partie Zentka). Zaskakiwała także mnogością nieszablonowych rozwiązań i pomysłów, wśród których za najbardziej nowatorski można uznać zastosowanie przez gitarzystów tzw. akordów oktawowych, niezwykle hałaśliwych i ostrych.
Formułę wypracowaną przy okazji Situation At Hand, grupa rozwinęła na swoich kolejnych albumach - Came By To Kill Me z 1997 roku i At Zero z roku 1998. Oba obfitowały w zadziorne kompozycje o połamanych strukturach i momentami wręcz popowej melodyce.
Oryginalnej muzyce towarzyszyły niebanalne teksty, nietypowe jak na kapelę z punkowym rodowodem. Dalekie od poetyki reportażu, zaangażowanych manifestów czy anarchistycznej agitki skupiały się na emocjach i międzyludzkich relacjach (próbka - słowa do Negatives).
Came By To Kill Me i At Zero ukazały się wspólnym nakładem wytwórni Dischord i Slowdime. W działalność tej ostatniej zaangażowany był basista K454, John Wall (a także Juan Luis Carrera m.in. z The Warmers i Amanda MacKaye z The Routineers).
Formacja Kerosene 454 rozpadła się w roku 1998, niedługo po trasie koncertowej promującej At Zero.
nie tylko K454
Jim Wall
zaczynał jako wokalista kapeli Wind Of Change (na basie grał w niej jego brat John), następnie występował z Fuse; po rozpadzie Kerosene, dołączył do Vita Bruno;
John Wall
przed K454 udzielał się w Wind Of Change i Bad Wanda; po Kerosene występował w Vita Bruno, The Boom, a także w Canyon;
Darren Zentek
zanim dołączył do Kerosene, grał m.in. w T4, Donorze i w Slag; po rozpadzie K454 bębnił w Oswego i Channels; występował również z Vic'iem Bondi (z Articles Of Faith) i Report Suspicious Activity;
Erik Denno
po rozpadzie Kerosene grał w Oswego, następnie w Dead Teenagers; potem wraz z Dareenem występował z Vic'iem Bondi i Report Suspicious Activity;
w sieci
profil grupy na Myspace
prezentacje zespołu na stronach oficyn: Dischord Records i Polyvinyl Records
Na rynku krążek ukazał się rok później. Wydała go oficyna Art Monk Construction. Album zawierał 9 utworów utrzymanych w orginalnym "post-Dischordowym" brzmieniu czerpiącym zarówno z tradycji HC/Punka jak i stylu emo.
Płyta wyróżniała się na tle ówczesnych dokonań waszyngtońskiej sceny niezależnej tak pod względem produkcyjnym (chłopaków wspomagał na tym polu niejaki J. Robbins), jak i wykonawczym (karkołomne partie Zentka). Zaskakiwała także mnogością nieszablonowych rozwiązań i pomysłów, wśród których za najbardziej nowatorski można uznać zastosowanie przez gitarzystów tzw. akordów oktawowych, niezwykle hałaśliwych i ostrych.
Formułę wypracowaną przy okazji Situation At Hand, grupa rozwinęła na swoich kolejnych albumach - Came By To Kill Me z 1997 roku i At Zero z roku 1998. Oba obfitowały w zadziorne kompozycje o połamanych strukturach i momentami wręcz popowej melodyce.
Oryginalnej muzyce towarzyszyły niebanalne teksty, nietypowe jak na kapelę z punkowym rodowodem. Dalekie od poetyki reportażu, zaangażowanych manifestów czy anarchistycznej agitki skupiały się na emocjach i międzyludzkich relacjach (próbka - słowa do Negatives).
Came By To Kill Me i At Zero ukazały się wspólnym nakładem wytwórni Dischord i Slowdime. W działalność tej ostatniej zaangażowany był basista K454, John Wall (a także Juan Luis Carrera m.in. z The Warmers i Amanda MacKaye z The Routineers).
Formacja Kerosene 454 rozpadła się w roku 1998, niedługo po trasie koncertowej promującej At Zero.
nie tylko K454
Jim Wall
zaczynał jako wokalista kapeli Wind Of Change (na basie grał w niej jego brat John), następnie występował z Fuse; po rozpadzie Kerosene, dołączył do Vita Bruno;
John Wall
przed K454 udzielał się w Wind Of Change i Bad Wanda; po Kerosene występował w Vita Bruno, The Boom, a także w Canyon;
Darren Zentek
zanim dołączył do Kerosene, grał m.in. w T4, Donorze i w Slag; po rozpadzie K454 bębnił w Oswego i Channels; występował również z Vic'iem Bondi (z Articles Of Faith) i Report Suspicious Activity;
Erik Denno
po rozpadzie Kerosene grał w Oswego, następnie w Dead Teenagers; potem wraz z Dareenem występował z Vic'iem Bondi i Report Suspicious Activity;
w sieci
profil grupy na Myspace
prezentacje zespołu na stronach oficyn: Dischord Records i Polyvinyl Records
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz