Coachwhips - tęgie baty od trenera

Czy można zagrać 20 kawałków w niewiele ponad pół godziny, a mimo to uniknąć oskarżeń o muzyczny dyletantyzm i analfabetyzm? Naturalnie. Historia muzyki rockowej zna kilku takich wyczynowców. Mistrzami krótkich form byli na przykład The Ramones. "Bracia" potrafili zainstalować się na scenie, dać porywający koncert i zwinąć swoje zabawki w czasie, który większości współczesnych im kapel nie wystarczał nawet na przeprowadzenie próby dźwięku. Ćwierć wieku po debiucie nowojorskich protoplastów punka, wytyczoną przez nich ścieżką postanowili pójść kalifornijczycy z Coachwhips.

piguła:
kto zacz: Coachwhips
skład:
John Dwyer - gitara, wokal
John Harlow - perkusja (2002-2004)
Mary Ann McNamara - klawisze, tamburyn, wokale (2002-2004)
Matt Hartman - perkusja (2004-2005)
Val(tronic) - klawisze, tamburyn (2004-2005)
kraj: USA
lata działalności: 2001-2005 r.,
szufladka: punk rock, noise


historia

Formacja powstała w 2001 r. w San Francisco z inicjatywy gitarzysty i wokalisty Johna Dwyer'a (znanego także z takich grup jak Pink and Brown, Landed, Burmese, Thee Oh Sees, Yikes, The Hospitals i Zeigenbock Kopf), perkusisty Johna Harlowa oraz grającej na klawiszach i udzielającej się w chórkach Mary Ann McNamara.

Jak przystało na maniaków szybkości, już niecały rok później trójka naszych bohaterów mogła pochwalić się debiutanckim krążkiem. Hands On The Controls - bo o nim mowa, ukazał się w barwach niszowego Black Apple Records i zawierał 19 utworów, z których najdłuższy, The Ride trwał dokładnie 2 minuty 18 sekund. Album stanowił kwintesencję radosnego, bezpretensjonalnego, garażowego grania. Bez żadnej napinki. Z dużym dystansem (przede wszystkim do własnych umiejętności) i polotem. Zadziorne, gitarowe songi podbarwione "weselnymi" klawiszami i opatrzone przesterowanym (miejscami nieczytelnym) wokalem sprawiły, że o Coachwhips zaczęto mówić głośno jako o odrtuce na radiową indie-szarzyznę. 

Druga płyta zespołu - Get Yer Body Next Ta Mine, wydana również w 2002 r. (LP nakładem Show And Tell Recordings, CD - Narnack Records) nie przyniosła szczególnych zmian stylistycznych. Grupa nadal poruszała się w sprawdzonych obszarach dźwiękowych. Pewnym novum było natomiast pełniejsze i czystsze, w porównaniu z debiutem, brzmienie oraz pojawienie się nieco dłuższych kompozycji (Ufo, Please take her home - 3:02 oraz Get Yer Body Next to mine - 4:29). 

W 2003 r. wyszło kolejne wydawnictwo Caochwhips - Bangers Versus Fuckers. Materiał ukazał się najpierw na winylu, a następnie na CD. Wypuściła go wytwórnia Narnack Records. Album odznaczał się potężnym, masywnym brzmieniem, zaś poszczególne kawałki wręcz kipiały energią i furią. Pod względem warsztatowym ta płyta to prawdziwe opus magnum formacji. Grupie udało się na niej połączyć drapieżność znaną z debiutu z profesjonalną produkcją.

W roku 2004 doszło w Coachwhips do znaczących zmian personalnych - Harlow i McNamara odeszli, a na ich miejsce pojawili się Matt Hartman (perkusja) oraz Val(tronic) (klawisze, tamburyn). W tym składzie formacja zarejestrowała Peanutbutter & Jelly Live At The Ginger Minge (Narnack Records, 2005 r.). 

Dyskografię zespołu uzupełnia krążek Double Death (Narnack Records, 2006 r.) zawierający nagrania archiwalne, niepublikowane oraz covery.

Ostatni koncert Coachwhips odbył się jesienią 2005 roku w Nowym Yorku. Potem grupa zakończyła działalność.

unintelligible

Autorzy niemal wszystkich recenzji płyt Coachwhips na jakie się natknąłem wytykali zespołowi niezrozumiały wokal, a przez to niemożność właściwego odczytania tekstów. Z tym się zgodzę.

Byli jednak również tacy, którzy twierdzili, że grupa w ogóle nie dbała o literacką zawartość swoich albumów, a Dwyer wyśpiewywał czy raczej wypluwał z siebie pozbawioną jakiegolwiek sensu słowną magmę. I tu stanowczo zaprotestuję. Piosenki kalifornijczyków z całą pewnością miały treść (jakkolwiek jej oceny podejmować się nie będę). Zainteresowanych odsyłam do lektury (naduś).

dyskografia

albumy

Hands On The Controls, CD Black Apple Records 2002, Show And Tell Recordings 2005

spis utworów:

1. Hands On The Controls

2. Everybody Wants Some
3. The Ride
4. OK Next Day
5. Look Into My Eyes When I Come
6. Wheelchair
7. When I Go
8. Gary
9. NYC Love
10. Mary Ann
11. That Bitch Is Gonna End Up Dead
12. Yeah Yeah Yeah
13. We Can't Go Back To My Place
14. Sex Like A See Saw
15. By The Way
16. These Things Belong To Someone Else
17. White Lights
18. OK Next Day Live

19. That Bitch Is Gonna End Up Dead Live

Get Yer Body Next Ta Mine, LP Show And Tell Recordings 2002, CD Narnack Records 2003,

spis utworów:
1. I Put It In, Way Down South
2. 1000 Years
3. Like Food, It Feeds
4. Tonights The Night
5. Just One Time
6. Manner In Which The Girl Was Treated
7. UFO, Please Take Her Home
8. Hey Stiffie
9. Couldn't Find Love
10. Nife Fight
11. My Baby, I Killed Her
12. Yes, I'm Down
13. Other Man

14. Get Yer Body Next Ta Mine 

Bangers vs. Fuckers, Narnack Records, LP 2003, CD 2004

spis utworów:
1. You Gonna Get It
2. Extinguish me
3. I Knew Her, She Knew me
4. Purse Peeking
5. Dancefloor, Bathroom
6. I Drank What?
7. Evil Son
8. The Alarm
9. Recline, Recline
10. Harlow's Muscle of Love
11. Goodnite Goodbuy

Peanutbutter & Jelly Live At The Ginger Minge, LP/CD Narnack Records 2005,

spis utworów:

1. Body And Brains
2. Made A Bomb
3. Did You Cum?
4. Human Skin
5. Ya No Ya Wanna
6. Letter 2 London
7. What Do They Eat
8. Oops. Uh. Huh.
9. PB&J

10. Your Party Will Be A Success

Double Death CD Narnack Records 2006,

opis:
album zawiera niepublikowane dotąd nagrania grupy oraz utwory pochodzące ze stron b singli, wydawnictwo dostępne również z płytą DVD
z zarejestrowanymi framgentami koncertów zespołu,


spis utworów:
1. Mr. Hyde
2. My Job at the Hive
3. Prisoner 119
4. I Don't Need You
5. ATM
6. We Are in Love
7. Mid-Tempo Violent Dancer
8. Hands On...
9. Hey Fanny
10. He-C-She (Trin-Tran)
11. Brains Out Listen
12. Ringing the Chowbell
13. Fight with My Heart
14. Ghost of a Chance
15. I Don't Know
16. Death Machine
Bonus Cover Album:
17. Boom Pow Wesome Wow! [The Traps]
18. Guess I'm Fallin' in Love [The Velvets]
19. Drowning [Gories]
20. I Gotta Move [Kninks]
21. Pigs (Icky Boyfriends)
22. Only Inch Of My Heart (Horrors)
23. Pay-N-Pac (Icky Boyfriends)
24. Whip In My Valise (Adam Ant)
25. The Witch (The Sonics)


splity:


Split 7" z A Tension (Kimosciotic 2003)
Split 7" z Trin Tran (Show And Tell Recordings 2004)
Split 7" z Intelligence (Omnibus Records 2005)

do posłuchania (a nawet więcej):
- Hands on the controls do pobrania z bloga Wiatr we wąsach (naduś)
- Bangers versus Fuckers do pobrania z bloga Pizza, Kbnives, and Floozies (naduś),

źródła:

- nieoceniona Wikipedia (naduś),

- Grunnen Rocks (naduś),

- nieoficjalne konto grupy na Myspace (naduś),

- oficjalne konto grupy na Myspace (naduś),

gwoli ścisłości:

- o Coachwhips po raz pierwszy usłyszałem w audycji Magiel Wagli na antenie Programu 3 Polskiego Radia,

- tytuł posta stanowi moją luźną interpretację nazwy zespołu,